Ulubione śledzie

W kuchni świąteczny rozgardiasz w pełni. Dzisiaj na tapecie śledzie w sosie salsa. Uwielbiam je! Do tej pory jednak  zawsze jadłam kupne. Poczytałam trochę przepisów w Internecie oraz skład kupnych śledzi w sosie salsa i postanowiłam spróbować coś z tego przyrządzić. Udało się! Sos wyszedł nieziemski. Będę go na pewno powtarzać co roku (a może i częściej niż raz w roku). Oczywiście nic by z tego nie wyszło, gdyby nie pomoc mojego dzielnego, mikołajowego skrzata – Boskiego Mariana. Z lekkimi wyrzutami sumienia zagoniłam go do pomocy w kuchni, ale dzięki temu śledzie wyszły znakomite! Poza tym zrobiliśmy je dosyć szybko – co cztery ręce, to nie dwie! :)

Z okazji zbliżającego się Bożego Narodzenia życzę Wam przepysznych dań i wypieków nie tylko od święta. Pragnę też życzyć Wam radości ze wspólnego gotowania z bliskimi i jedzenia razem posiłków – częściej niż raz w roku.

SKŁADNIKI

½ kg solonych filetów śledziowych

250g przecieru pomidorowego

1 papryka

1 marchewka

2 (spore) cebule

2 łyżeczki miodu

2 łyżeczki octu winnego

1 łyżeczka cukru

½ szklanki wody

4 łyżki oliwy z oliwek

Przyprawy: sól, pieprz czarny i biały, czerwona słodka papryka, pieprz cayenne, estragon, oregano

Filety śledziowe moczymy w wodzie przez 6 godzin. Następnie je płuczemy i wysuszamy na papierowych ręcznikach. Kroimy je w prostokąty i zabieramy się za sos. Najpierw kroimy w piórka cebulę, a paprykę i marchewkę w cieniutkie paseczki. Do rondelka z rozgrzaną oliwą dodajemy przecier pomidorowy i wodę. Następnie dorzucamy do niego marchewkę i gotujemy na wolnym ogniu około 5 minut. Potem dorzucamy cebule i paprykę i gotujemy następne 10 minut. Doprawiamy miodem, octem, cukrem i przyprawami. Gotujemy kolejne 8-10 minut i sos jest gotowy. Gdy ostygnie zalewamy nim warstwowo pokrojone wcześniej śledzie i zostawiamy na noc w lodówce. Następnego dnia śledzie będą już idealne na Świąteczny stół! :)

Smacznego Bożego Narodzenia! :)

Zupa z czerwoną soczewicą

Boski Marian z okazji naszej rocznicy zabrał mnie ostatnio do greckiej restauracji. El Greco: fantastyczne miejsce, przepyszne jedzenie. Na przystawkę zamówiliśmy zupę z soczewicą i zaskoczył nas jej pyszny smak. Postanowiłam również ugotować zupę z soczewicą. Była to w moim wykonaniu wielka improwizacja, jednak wyszła przepysznie. Smakuje inaczej niż w greckiej restauracji. Mimo to, jest pyszna i bardzo, bardzo sycąca. A do tego tania w przygotowaniu – co tym bardziej cieszy Boskiego Mariana ;) Polecam!

SKŁADNIKI

Bulion (ja ugotowałam swój, ale jeśli bardzo się spieszycie, od biedy, możecie zrobić z kostki rosołowej)

1 puszka pomidorów w zalewie

3/4 szklanki czerwonej soczewicy

1 papryka

1 marchewka

2 cebule

2 ząbki czosnku

1 łyżeczka koncentratu pomidorowego

Oliwa z oliwek

sól, pieprz, majeranek, oregano, estragon, czerwona papryka, pieprz cayenne, świeża bazylia

Opcjonalnie: Można podawać z cienkim makaronem i kawałkiem sera feta (posypanym tuż przed podaniem).  

Gotujemy bulion. Ugotowaną marchewkę z bulionu, ścieramy na tarce i dodajemy do zupy. Kolejno wsypujemy soczewicę, pomidory i gotujemy na wolnym ogniu przez około 15 minut. W tym czasie kroimy cebulę w drobną kosteczkę i razem z przeciśniętym przez praskę czosnkiem smażymy na patelni na oliwie. Dodajemy do zupy i gotujemy następne 15 minut. Kolejno doprawiamy, dodajemy odrobinę koncentratu i gotujemy jeszcze 10-15 minut. Pyszna zupa gotowa!

Smacznego! :)

Warzywne bułeczki

Ostatnio z nadmiaru obowiązków troszkę zaniedbuję bloga. To nie znaczy, że nie gotuję – gromadzę dla Was przepisy i cały czas zamierzam się nimi z Wami dzielić. Dzisiaj udostępniam Wam fantastyczny przepis (mojej mamy) na warzywne bułeczki. Boski Marian je uwielbia! Są znakomite i na ciepło, i na zimno. Można je podawać jako przystawkę i jako danie główne z sałatką. Jest genialną przekąska na wszelkiego rodzaju imprezach. Ostatnio robiłam je na spotkanie z naszymi przyjaciółmi. Trudno wyobrazić sobie większą pochwalę mojej kuchni, niż małą, trzyletnią rączkę synka naszych przyjaciół, która sięgała po zrobione przeze mnie bułeczki. Dzieci są szczere, dlatego jego zadowolenie świadczy o tym, że warzywne bułeczki są warte wypróbowania! Jest to dosyć pracochłonna potrawa, ale w smaku niesamowita. Polecam :)

SKŁADNIKI

Ciasto:

40 dag mąki pszennej

40 dag mąki razowej

4 łyżki oleju

zaczyn: 30 dag świeżych drożdży rozpuszczonych w ½ l mleka (ciepłego)

sól, pieprz, (opcjonalnie: lubczyk, czarnuszka)

Farsz:

40 dag pieczarek

1 cebula

2 cukinie

starty żółty ser (ok. 20 dag)

1 łyżka koncentratu pomidorowego

sól, pieprz, papryka czerwona, pieprz cayenne

olej/oliwa z oliwek

jajko + mleko (do smarowania bułeczek)

Składniki na ciasto dokładnie mieszamy i odstawiamy na godzinę w misce pod przykryciem w ciepłe miejsce. Zabieram się w tym czasie za farsz. cebulę pokrojona w drobną kosteczkę szklimy na patelni. Cukinię obieramy i ścieramy na tarce. To samo robimy z pieczarkami. Dodajemy do cebuli pieczarki i cukinię. Następnie dodajemy koncentrat pomidorowy i doprawiamy. Ciasto rozwałkowujemy i kroimy w prostokąty. Układamy na nich farsz, posypujemy i zawijamy ciasto (ja wybrałam formę prostokątów). Wykładamy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia. bułeczki smarujemy jajkiem z mlekiem i pieczemy około pół godziny w piekarniku nagrzanym 30 stopni. Dzięki mące razowej bułeczki będą miały piękny, złoty kolor.

Smacznego! :)

„Ruska” tarta

Uwielbiam ruskie pierogi. A najbardziej domowe. Są świeże i aromatyczne. Brak czasu jednak nie pozwala mi na częste lepienie pierogów. Dlatego też przyrządziłam tatrę na bazie farszu do ruskich pierogów. Podałam ją z lekką sałatką. Boski Marian przyznał, że ta kolacja była boska. Polecam wszystkim mój udany eksperyment :)

SKŁADNIKI

Ciasto:

2 szklanki mąki

 ¾ kostki masła

1 żółtko

1 łyżka zimnej wody

Sól, pieprz, lubczyk

Farsz:

8-9 ziemniaków (ugotowanych, najlepiej dzień wcześniej)

75 dag sera twarogowego półtłustego

1 cebula

Sól, pieprz, gałka muszkatołowa

2 parówki

Składniki na ciasto zagniatamy jak do ciasta kruchego. Połową ciasta wyklejamy brytfankę wysmarowaną masłem i posypaną bułką tartą. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 180 stopni przez około 20 minut.

W tym czasie przygotowujemy farsz. Cebule kroimy w drobna kosteczkę i szklimy na patelni. Ziemniaki mielimy z serem. Dodajemy cebulę i doprawiamy do smaku.

Na podpieczonym spodzie układamy pokrojone w plasterki parówki oraz farsz. Następnie układamy na górze cienko rozwałkowane ciasto. Pieczemy około 30 minut w piekarniku nagrzanym do 180 stopni.

Smacznego! :)

Nie ma niedzieli bez deseru

W ostatni weekend nie miałam czasu upiec ciasta. A niedziela bez deseru to nie niedziela! Dlatego zrobiłam błyskawiczny deser z tego co akurat miałam w lodówce. Z mojej fantazji wyszedł deser z bezami. Był bardzo słodki i pyszny. Ten miszmasz zasmakował Boskiemu Marianowi, więc postanowiłam się nim z Wami podzielić :) Polecam!

SKŁADNIKI (na dwa spore pucharki)

2 białka

½ szklanki cukru pudru

Szczypta soli

1 banan

8 kostek czekolady

Dżem malinowy

Polewa czekoladowa (opcjonalnie)

Bita śmietana (ja zrobiłam ją sama, ze śmietanki 36%, ale z braku czas można iść na łatwiznę i użyć kupnej)

Białka ubijamy na sztywno. Dodajemy stopniowo cukier pudel i szczyptę soli nadal miksując. Wykładamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia w kształcie krążków. Pieczemy około godziny w piekarniku nagrzanym do 180 stopni (aż bezy się lekko zarumienią). Gdy bezy będą już gotowe i wystygnięte, wykładamy nimi spód pucharków. Następnie nakładamy na nie ubita wcześniej śmietanę, pokrojonego w plasterki banana, pokruszoną czekoladę i dżem. Układankę powtarzamy. Całość można polać odrobiną sosu czekoladowego. 

Smacznego! :)

„Schrzaniony” weekend

W ostatnią sobotę postanowiłam sięgnąć do mojej starej książki kucharskiej z polskimi przepisami („Kuchnia Polska” wyd. WARTA, o której już wielokrotnie wspominałam) i przyrządzić sos chrzanowy. Pomysł ten zaczerpnęłam z naszych wakacji. W Bratysławie jedliśmy z Boskim Marianem fantastyczny sos chrzanowy, podany do pieczeni i knedliczek chlebowych. Specjał ten jedliśmy w restauracji o ciekawej nazwie… KOZA :) Choć wnętrze z początku niespecjalnie zachęcało, o tyle jedzenie było wyśmienite. W Bratysławie jedliśmy też pizzę z karczochem – równie ciekawe przeżycie ;) Będąc u naszych sąsiadów spostrzegłam, że nie gonią oni za modami na lekkie sałatki w śródziemnomorskim stylu, ale korzystają z tego co daje im ziemia od wieków. Swoje potrawy opierają na warzywach, o których raczej się już nie pamięta w Polsce, a kiedyś były bardzo popularne. Postanowiłam więc iść za przykładem Słowaków i sięgać do tych tradycyjnych potraw oraz składników. Na początek sos chrzanowy. Razem z Boskim Marianem byliśmy nim zachwyceni! Podałam go z ziemniakami i piersią kurczaka obsmażoną z cebulką oraz ugotowaną wcześniej fasolką szparagową. Ten obiad był naprawdę wyśmienity. Poza tym pozwolił nam uporać się z męczącym nas katarem :) Polecam!

SKŁADNIKI

3 łyżki utartego, świeżego chrzanu

3 łyżki śmietany 18%

1 szklanka rosołu (ja zrobiłam na kostce rosołowej)

½ łyżki mąki

2 żółtka

1 cytryna

Przyprawy: sól, cukier, pieprz czarny (świeżo mielony)

Chrzan obieramy i ucieramy na małych oczkach. Od tego ile dodamy chrzanu, zależy ostrość sosu. Ja wykorzystałam około 3 łyżek i to było optymalne. Dorzucamy chrzan do rosołu i gotujemy. Dodajemy również mąkę. Czekamy aż się zagotuje. W miseczce mieszamy żółtka ze śmietaną (białka można wykorzystać do deseru, którym niebawem się z Wami podzielę :)) i wlewamy do gotującego się sosu. Czekamy aż się zagotujemy i dodajemy wyciśnięty sok z cytryny oraz przyprawy. I gotowe! :) Sosem można polać również mięso przeznaczone do zapiekania.

Smacznego! :)

PS A weekend był boski :)

Czego sobie życzysz?

Dzisiaj czwarte urodziny bloga! :) Aż trudno w to uwierzyć, że moja przygoda z gotowaniem trwa już tak długo. Dzisiaj z okazji urodzinek dzielę się z Wami przepisem na przepyszny sernik z borówkami. Nie wiem jak Wy, ale ja widzę progres w swoich przepisach. W pierwszym roku działalności z okazji swoich urodzin zrobiłam sernik na zimno. Choć nadal uważam, że dobry sernik na zimno nie jest zły, to próbując dzisiaj tego rozpływającego się w ustach serowego nieba z borówkami jestem z siebie szczerze dumna :) Umieszczony poniżej przepis jest połączeniem mojego doświadczenia i przepisów podpatrzonych u mamy. Bo prawda jest taka, że nawet jak nie chciałam gotować, to w moim domu mama ciągle coś pichciła i mimochodem bardzo dużo mnie uczyła. Wiedza od niej była mi wpajana podprogowo od dzieciństwa. Mam nadzieję, że kiedyś będę równie wspaniałą kucharka jak ona. A teraz najważniejsze jest dla mnie, że Boski Marian coraz częściej prosi o dokładkę.

A Wy czego sobie życzycie na Gotuję. Bez kitu. w kolejnym roku?

SKŁADNIKI (na średnią wielkości blachę)

1 kg sera twarogowego zmielonego

1 opakowanie borówek amerykańskich

6 jajek

1 ¼ szklanka cukru

¼ szklanki cukru waniliowego ew. cukier wanilinowy

1 łyżka mąki ziemniaczanej

1 opakowanie herbatników

Herbatniki kruszymy na dnie brytfanki wysmarowanej masłem. Białka miksujemy aż przejdą test odwróconej miski. Żółtka ucieramy z cukrem i cukrem waniliowym. Stopniowo, nadal miksując, dodajemy ser a na koniec mąkę ziemniaczaną. Następnie delikatnie mieszamy masę z ubitymi białkami. Przekładamy masę do brytfanki i wrzucamy umyte borówki. Pieczemy około 1-1,5 h w piekarniku nagrzanym do 180 stopni.

Uwaga! Sernik jest niebezpiecznie przepyszny!

Smacznego :)

Zupa rodem z Budapesztu

 Jednym z naszych wakacyjnych punktów był w tym roku Budapeszt. Trzeba przyznać, że była to bardzo smaczna podróż i obfita w dobre wina. Jednym z zaskoczeń była dla nas zupa, którą z powodzeniem odtworzyła w zeszły weekend. W jednej z restauracji skusiliśmy się (trochę w ciemno) na pozycję: Meat-soup in Budapest style. Zupa okazała się przepysznym rosołem z wątróbką drobiową i zielonym groszkiem. Ten nietypowy rosół bardzo smakował Boskiemu Marianowi (w moim wykonaniu również) i na stałe wejdzie do naszego menu! Poza tym jest bardzo wydajnym daniem. Polecam spróbować! 

SKŁADNIKI (na bardzo duży gar zupy :))

3 pałeczki kurczaka

3 marchewki

2 pietruszki

1/3 selera

1 pęczek  natki pietruszki
2 ząbki czosnku

1 kg wątróbki drobiowej

½ puszki zielonego groszku

2 cebule

Ziele angielski, liście laurowe, sól, pieprz czarny i ziołowy, szczypta cukru

Olej do smażenia

Drobny makaron

Umyte pałeczki kurczaka gotujemy około 45 minut i usuwamy zanieczyszczenia z wody. Dodajemy obrane marchewki, pietruszki, seler, czosnek i pęczek naci pietruszki. Dodajemy ziele angielskie i liście laurowe i gotujemy przez następne 45 minut. W tym czasie myjemy oraz oczyszczamy wątróbkę i kroimy ją w drobne kawałki. Następnie kroimy cebulę w kostkę i szklimy ja na patelni. Dodajemy przygotowaną wątróbkę i smażymy, aż nie będzie surowa. Następnie dodajemy ja do rosołu, doprawiamy i gotujemy następne pół godziny. Na 15 minut przed końcem gotowania dodajemy przecedzony zielony groszek. Zupę podajemy z makaronem i pokrojoną w cienkie plasterki marchewką z rosołu.

Smacznego! :)

Ostatnie podrygi lata

Kocham ciepłe miesiące. Wiecznie mi zimno, a w upały odżywam. Ponadto bogactwo owoców i warzyw jest bardzo inspirujące! Na koniec lata zrobiłam kakaowe muffinki ze śliwkami i mirabelkami. Wyszły boskie – prawie tak boskie jak Boski Marian, który uwielbia wszystkie moje muffinki :) A oprócz owoców w babeczkach znalazła się nutella- czego chcieć więcej! Polecam!

SKŁADNIKI (na około 16-18 muffinek na bogato)

½ małego słoika nutelli

6 mirabelek

6 śliwek

2 ½ szklanki mąki

5 łyżek kakao

3 łyżeczki proszku do pieczenia

Szczypta soli

1/3 szklanki  cukru

3 łyżki cukru migdałowego

4 łyżki rozpuszczonej i ostygniętej margaryny

1 szklanka mleka

2 jajka

Owoce myjemy i kroimy w ćwiartki. Suche składniki łączymy ze sobą w jednej misce, w drugiej mokre składniki. Następnie wlewamy mokre składniki do suchych, dodajemy owoce, a następnie mieszamy aż wszystko nabierze jednolitej masy. Wkładamy do foremek na muffinki najpierw łyżkę ciasta, potem łyżeczkę nutelli i znów łyżkę ciasta. Całość pieczemy około 20 minut w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Muffinki można dodatkowo posypać cukrem pudrem.

Smacznego! :)

Poproszę dokładkę!

Są takie chwile, kiedy człowiek jest naprawdę szczęśliwy. Do takich moich chwil należą momenty, gdy bliscy próbując moich potraw proszą o jeszcze. Kilka tygodni temu sięgnęłam po klasykę i zrobiłam ruskie pierogi. Wybrałam właśnie te pierogi, bo Boski Marian nie miał okazji do tej pory ich spróbować. Ja natomiast absolutnie je uwielbiam, więc zakasałam rękawy i zrobiłam ich jakieś 80. Jak zwykle u mnie (z mącznymi obiadami) z estetyką nie było najlepiej, ale smak był rewelacyjny. Potwierdził do Boski Marian prosząc o dokładkę. A oprócz dokładki, dostał jeszcze pudełko moich pierożków do pracy. To były moje pierwsze pierogi w życiu. Oprócz intuicji, korzystałam z rad mamy i książki kucharskiej wydawnictwa Warta (przepis  na ciasto – „ciasto pierogowe wykwintne”). Dużo z tym roboty, ale dla tych zachwytów Boskiego było warto :) Polecam!

SKŁADNIKI (około 80-90 pierogów)

Farsz  (możecie dobrać składniki wedle uznania – ja wolę dawać więcej sera, ale to już zależy od Was. Ja robiłam farsz mocno „na czuja” ;))

8-10 sporych ziemniaków (ugotowanych, najlepiej dzień wcześniej)

50-75 dag sera twarogowego półtłustego

1- 2 cebule

Sól, pieprz, gałka muszkatołowa

Ciasto

25-30 dag mąki

1 żółtko

1 łyżka masła

½ szklanki wody (przegotowanej, ale nie gorącej)

Sól

Najpierw zajmujemy się farszem. Mielimy ziemniaki oraz twaróg. Cebulę kroimy w drobną kosteczkę i szklimy na patelni. Dodajemy ją do ziemniaków i twarogu, mieszamy i doprawiamy całość.

Następnie zabieramy się za przygotowanie ciasta. Do mąki dodajemy masło, żółtko oraz sól i rozrabiamy za pomocą noża, dodając stopniowo wodę aż do połączenia składników. Kolejno zagniatamy ciasto i wydzielamy jego cześć do rozwałkowania i ulepienia pierwszej partii pierożków. Resztę ciasta przykrywamy miseczką, ponieważ ma tendencje do wysychania. Jest podobno wiele sposóbów na robienie pierogów.

Ja rozwałkowywałam ciasto, robiłam w nim okręgi za pomocą szerokiej szklanki, nakładałam łyżkę farszu i za pomocą maszynki formowałam pierogi. Następnie gotujemy pierogi we wrzącej, osolonej wodzie z odrobiną oleju. Należy wrzucać ich tyle za jednym razem, żeby swobodnie pływały, bo mogą się posklejać. Gotujemy aż do wypłynięcia i czekamy chwilkę (około 1 minuty). Można podawać prosto z wody, lub obsmażyć je potem na patelni z odrobiną tłuszczu.

Smacznego! :)

Tort na niewymawialną okazję

Niedawny czas temu przypadał dzień, którego do pewnego momentu mojego życia zawsze nie mogłam się doczekać. Czasy się zmieniają i… czas odgrywa w tym dużą rolę. Na szczęście jest Boski Marian i są wspaniali przyjaciele, którzy sprawiają, że ten dzień robi się dosyć przyjemny. Na tę niewymawialna okazję upiekłam tort kakaowo-malinowy. Użyłam tradycyjnego przepisu na biszkopt i dodałam do niego kakao. Krem na wierzchu tortu był również już przeze mnie testowany, tyle że znów z kakaowym przytupem. Nowością był krem w środku tortu, na który podaję przepis poniżej. A tak w ogóle, to myślę, że torty wymyślono jako nagrodę pocieszenia na tego typu niewymawialne okazje.

  

SKŁADNIKI

1 ½ szklanki malin

3 jajka

½ szklanki cukru

100g masła

1 łyżka maki ziemniaczanej

Maliny blenderujemy. Jajka ubijamy z cukrem. Gdy już będą jednolitą masą dodajemy stopniowo masło, mąkę ziemniaczaną i przygotowane maliny. Całość podgrzewamy na wolnym ogniu ciągle mieszając, aż masa zgęstnieje. Krem przypomina konsystencją budyń i jest dosyć kwaskowaty, co świetnie przełamało smak słodkiego kremu, którym pokryty był tort z wierzchu. Całość ozdobiłam świeżymi malinami.

Smacznego! :)

Imieninkowo i konkursowo

Niedawno mój tata obchodził imieniny. Z tej okazji upiekłam pyszny tort z cytrynowym kremem, oblany czekoladą. Znacie już mój przepis na biszkopt, a jako krem wykorzystał nadzienie, które zwykle wykorzystuje do tartycytrynowej. Oprócz tego rozpuściłam gorzką czekoladę, polałam całe ciasto, ułożyłam na nim truskawki i dostawiłam na noc do lodówki do ostygnięcia. To świetna kompozycja, polecam! Truskawki, czekolada – czy Boski Marian lubi coś bardziej niż to połączenie? Myślę, że tylko mnie ;)

PS Są wśród Was jakieś gotujące biegaczki? :) mam dla Was świetną informacje! Możecie wygrać KARNET do ekskluzywnego klubu fitness w centrum Warszawy! Wystarczy opisać swoją ulubioną trasę do biegania w Warszawie. Szczegóły znajdziecie na FB Elite Zone. Zachęcam wysportowane kucharki do wzięcia udziału :) Powodzenia!

Brokułowe szaleństwo

Szaleję na punkcie wszystkiego co zielone – brokuły, szpinak (jak mogłam go kiedyś nie lubić?!), sałata, ogórki gruntowe... Nawet szczypiorek jest kozacki ;) Tak jak wiele Polek oszalałam również na punkcie treningów Ewy Chodakowskiej. To szaleństwo sprawiło, że nieźle się spaliłam w ubiegły weekend na otwartym treningu na Polach Mokotowskicj ulubionym i moim też kiedyś będzie – podczas gdy ja próbuję złapać oddech, oblewają mnie siódme poty i nawet nie mam siły z nią dyskutować ;) Rodzice widząc moją nadzwyczajną (jak na mnie) fascynację sportem i chcąc mnie w tym wspierać, kupili mi jej książkę: Zmień swoje życie z Ewą Chodakowską. Ku mojemu zadowoleniu, największą część tekstową książki zajmują świetne przepisy na pożywne i zdrowe dania! Poniżej przedstawiam jeden z nich, zmodyfikowany przeze mnie,
na krem z brokułów. Zupka wyszła naprawdę rewelacyjna i polecam ją nie tylko dbającym o linię, bo jest po prostu pyszna :) 

SKŁADNIKI

1 spory brokuł

2 marchewki

1 pietruszka

½ selera

1 ziemniaki

2 ząbki czosnku

½ cebuli

Przyprawy: Sól, pieprz biały, świeża bazylia, odrobina cukru

Opcjonalnie: śmietana 18%

W jednym garczku gotujemy róże brokułów (wkładamy je do wrzącej, lekko posłodzonej wody), w drugim resztę warzyw. Oczywiście w zależności od tego jak dużą ilością wody zalejesz warzywa, taka będzie gęstość zupy. Po zmięknięciu wszystkich składników, dodajemy brokuły do reszty warzyw, doprawiamy wedle uznania. Następnie blenderujemy całość i gotujemy jeszcze około 10 minut na małym ogniu. Ja podałam swój krem z łyżeczka gęstej śmietany i listkiem bazylii. Podałam ją tez z grzanką z parmezanem i bazylią. Według oryginalnego przepisu, zupę można podać z prażonymi migdałami – na pewno jest równie pyszna!

PS Myślę, że Boski Marian jest nie tylko zadowolony z potraw, które przyrządzam z tej książki, ale także i z efektów treningu z Ewą ;)

Nie marnuj buraczków

Ostatnio nie mam czasu na prowadzenie am nie wyrzucać buraczków, tylko jakoś je wykorzystać. Zrobiłam lekką sałatkę z buraczkami i serem feta. Była przepyszna! Boski Marian też dostał swoją „działkę” i mógł przekąsić ją w pracy, z czego był bardzo kontenty. Sałatka jest prosta w przygotowaniu i bardzo smaczna. Stąd apel w temacie posta – nie marnujcie buraczków po ugotowaniu barszczu :) Ta sałatka jest znakomita, dlatego ja już nigdy więcej ich nie wyrzucę! :)

SKŁADNIKI

 3 spore, ugotowane buraczki

1 duża cebula

2 ogórki kiszone

½ opakowania sera fety

Mix sałat

2 łyżki nasion dyni

¼ główki sałaty lodowej

Dressing: 3 łyżki oliwy z oliwek, 1 łyżeczka soku z cytryny, 1 łyżeczka miodu i 1 jedna łyżeczka musztardy, 1 łyżeczka przegotowanej wody.

Buraczki, cebulę i ogórek kroimy w drobną kostk Dodajemy do miksu sałat i pokrojonej sałaty lodowej. Nasiona dyni prażymy na patelni i dorzucamy do sałatki. Następnie rozdrabniamy ser feta i dodajemy do reszty produktów. Przygotowujemy dressing mieszając wszystkie składniki, wlewamy go do sałatki i mieszamy. Już gotowe!

Smacznego! :)

Chrupiące grzanki

Niedawno na kolację przyrządziłam przepyszne

grzanki z warzywami i z serem Feta. Boski Marian w natłoku obowiązków nie mógł przybyć na tę kolację. Jak tylko dowiedział się co szykuję, prosił żebym obiecała, że dla niego też zrobię kiedyś takie grzanki :) Obietnicy dotrzymam, bez obaw. Tym bardziej, że grzanki wyszły naprawdę przepysznie. To była lekka i smaczna kolacja – obowiązkowo do powtórzenia! Polecam :)

SKŁADNIKI

Chleb tostowy graham

Masło
Wędlina – taka, jaką lubisz, ja wykorzystałam chudą szynkę i wędlinę z indyka

Ser feta

½ Cukinii żółtej

1 pomidor

½ papryki czerwonej

Drobny szczypiorek

Pieprz

Oliwa z oliwek
Majeranek

Smarujemy chleb tostowy odrobiną masła, kładziemy wędlinę i wstawiamy do piekarnika na 15 minut, nagrzanego do 120 stopni. W tym czasie cukinie obieramy i kroimy w cienkie plasterki. Obsmażamy ją (bez tłuszczu) na patelni, posypujemy majerankiem. Podobnie postępujemy z pomidorem i papryką. Ser rozdrabniamy na drobne kawałki i pieprzymy. Szczypiorek drobno kroimy i mieszamy z odrobiną oliwy z oliwek. Na grzanki wykładamy obsmażone warzywa (cukinia, pomidor, papryka) i pieczemy jeszcze około 5 minut. Następnie posypujemy je popieprzonym serem Feta i szczypiorkiem. Smakują genialnie zarówno na ciepło jak i ostygnięte!

Smacznego! :)

PS Chleb tostowy wycięłam szeroka szklanką, tak żeby powstały okrągłe grzaneczki.

Zdrowy deser na zaraz

Na pobliskim bazarku jest już naprawdę pięknie. Świeże owoce i warzywa kuszą, żeby zamknąć się na cały dzień w kuchni tworzyć pyszne i zdrowe potrawy! Niestety ostatnio mam bardzo dużo na głowie i musze jeszcze z tym szaleństwem poczekać na wolniejsze dni. Przyrządzam głównie dawno sprawdzone i szybkie dania. Dzisiaj miałam dosłownie chwilkę, żeby zrobić mnie i mamie deser. Postanowiłam więc wykorzystać owoce, które miałam w domu i zrobić szybki jogurtowy koktajl truskawkowo-bananowy. Równocześnie przypomniałam sobie, że obiecałam podzielić się przepisem na przyrządzanie koktajlów z naszym przyjacielem (Boskiego Mariana i moim) – Kubą. Dlatego poniżej prosty przepis na szybki, zdrowy i pyszny deser w postaci koktajlu, ze specjalną dedykacją dla Jakuba :) Polecam!

SKŁADNIKI (3 szklanki koktajlu)

1 banan

12 sporych truskawek

160 ml jogurtu naturalnego

300 ml jogurtu pitnego truskawkowego

1 szczypta cynamonu

Opcjonalnie lody  waniliowe

Truskawki myjemy i odrywamy zielone ogonki. Kroimy na ćwiartki i wrzucamy do blendera. Obieramy banana, kroimy go na trzy części i dodajemy do truskawek. Następnie dolewamy jogurty i wsypujemy cynamon. Wszystko blenderujemy aż składniki będą jednolitą masą (to trwa naprawdę chwilę). Dla tych co nie są na diecie, polecam na wierzch gałkę lodów waniliowych!

Smacznego! :)

Prosta i zdrowa zielona zupka

To, że jest coraz cieplej z jednej strony cieszy, a z drugiej wpędza w popłoch większość znanych mi kobiet. Coraz wyższe temperatury wiążą się z tym, że wkładamy na siebie coraz mniej, przez co wszystkie ewentualne mankamenty witają się ze słońcem i wszystkimi wokół. Pod wpływem otaczającej mnie plagi diet i morderczych ćwiczeń, nie pozostaję pod tym względem w tyle ;) Efekty są raczej mizerne, a Boski Marian ma już dosyć mojego narzekania, gdy jem bezsmakowe zupy w proszku i tego typu wynalazki. Dlatego dzisiaj dzielę się z wami bardzo szybką w przygotowaniu, tanią, zdrową i przede wszystkim smaczną zupką z zielonego groszku. Smakuje nie tylko tym na diecie :) Polecam!

SKŁADNIKI (na jeden duży gar zupy)

1 opakowanie mrożonego groszku

1 opakowanie mrożonej włoszczyzny w paskach (możecie też użyć do tego świeżych warzyw, ale ja podaję wersje błyskawiczną :))

1 kostka rosołowa

1 ziemniak

3 liście laurowe

Przyprawy (Sól, pieprz, czerwona papryka, kminek, majeranek, lubczyk)

2 gałązki natki pietruszki

3 łyżki śmietany 18%

1 łyżka mąki

Opcjonalnie: 3 kromki chleba tostowego i 15-25 dag sera topionego

Do dużego garnka wrzucamy obie mrożonki, obranego ziemniaka, natkę pietruszki i kostkę rosołową. Zalewamy wodą do połowy garnka, lub więcej – w zależności czy chcemy uzyskać zupę krem (wtedy mniej wody) czy trochę mniej gęstą. Dodajemy liście laurowe i przyprawy. Gotujemy do miękkości warzyw. Następnie blenderujemy zupę i z powrotem gotujemy na wolnym ogniu. W miseczce mieszamy śmietanę, mąkę i odrobinę zupy. Następnie dodajemy to do garczka i czekamy aż się lekko zagotuje. I gotowe :)

Ci mniej dbający o linię, mogą do tego zrobić grzanki z serowym przytupem. Dzień wcześniej rozpuszczamy serek topiony i wstawiamy garczek do lodówki. Przed podaniem chleb tostowy kroimy w kosteczkę i chwilę podgrzewamy na patelni bez tłuszczu. Dodajemy go do zimnego serka i mieszamy grzanki. Posypujemy nimi wierzch zupki.

Smacznego! :)

Wielka cisza

Musicie mi wybaczyć, ale jestem na diecie i staram się nie spędzać za dużo czasu w kuchni :) To jest wynikiem braku nowych wpisów. Lecz kto teraz nie jest na diecie?! Słoneczko przygrzało i absolutnie wszystkie kobiety wariują :) Bez obawy, lada moment pojawią na moim bazarku świeże warzywa i na pewno przyrządzę coś nowego (niskokalorycznego...) i się podzielę przepisem. Tymczasem łączę się w bólu ze wszystkimi liczącymi kalorie. A tak na marginesie – to niesamowite (biorąc pod uwagę mój niedostatek wiedzy w dziedzinie matematyki) że jeśli chodzi o liczenie kalorii śmigam, że aż tylko ;)

Jajko w centrum uwagi

Ponieważ to jajka są motywem przewodnim Wielkanocy, dzielę się dziś z Wami lekko zmodyfikowanym przepisem z wiekowej i wielokrotnie już wspominanej przeze mnie Książki kucharskiej Zofii Zawistowskiej. Przygotowałam na tę Wielkanoc zapiekane jajka nadziewane rybą wędzoną. Są znakomite zarówno na ciepło, jak i na zimno. Mogą być świetną przystawką na świątecznym obiedzie lub oryginalnym elementem jutrzejszego śniadania.

Boski Marian i ja życzymy Wam smacznego jajka i samych udanych dań, nie tylko wielkanocnych :)

SKŁADNIKI 

9 jajek, 1 białko1 wędzony pikling

1 cebula

1 łyżka koncentratu pomidorowego

15 dag sera żółtego

2 łyżki śmietany

Szczypiorek (drobny)

Sól, pieprz, czerwona papryka
Olej do smażenia

Jajka gotujemy na twardo, obieramy i przepoławiamy. Wyjmujemy z nich żółtka. Cebulę kroimy w kosteczkę i szklimy na patelni z niewielką ilością oleju. Następnie dodajemy do niej koncentrat pomidorowy i mieszamy. Dodajemy składniki z patelni do żółtek. Rybę obieramy i dokładnie wyjmujemy z  niej ości. Kawałki oczyszczonej ryby dorzucamy do naczynia z żółtkami i cebulą. Wszystko razem blenderujemy. Białko ubijamy, dodajemy do rybnej masy i mieszamy. Wykładamy powstałą w ten sposób pastę na przekrojone jajka. Jajeczne łódeczki układamy w naczyniu żaroodpornym, wysmarowanym śmietaną. Następnie posypujemy drobno startym serem i posiekanym szczypiorkiem. Zapiekamy w piekarniku rozgrzanym do 180 stopniu około 30 minut – aż nadzienie się lekko zarumieni. 

 Smacznego! :)

Swojska zapiekanka

Prezentowany poniżej przepis cieszył się entuzjastyczną akceptacją ze strony Boskiego Mariana i mojego Taty. Jest to prosta, tania i wydajna zapiekanka ziemniaczana ze swojskim przytupem. Ten swojski przytup zapewnia kiełbaska i cebulka. Robi się ją szybko i jest bardzo smaczna. Nadaje się również na lunch do pracy – co z nieskrywaną radością przetestował w zeszłym tygodniu Boski Marian. Serdecznie polecam!

SKŁADNIKI (na brytfankę zapiekanki)

1 kg ziemniaków

3 cebule

1 kiełbasa

1 opakowanie mrożonej fasolki szparagowej

1 opakowanie sproszkowanego, gotowego sosu cebulowego lub myśliwskiego

3 pałeczki kurczaka

30 dag sera żółtego

2 ząbki czosnku

Sól, pieprz

Oliwa z oliwek

Ziemniaki obieramy i kroimy w talarki. Gotujemy je w osolonej wodzie aż lekko zmiękną. Gotujemy też fasolkę szparagowa do miękkości, również w osolonej wodzie. Cebulę kroimy w pół-talarki i szklimy razem z czosnkiem na oliwie. Dodajemy do niej pokrojoną w ćwiartki kiełbasę. Z ugotowanych pałeczek zdejmujemy skórę i oddzielamy mięso od kości – ja wykorzystałam to tego mięso, na którym dnia poprzedniego ugotowałam zupę kalafiorową. Sos sporządzamy zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Do brytfanki lub naczynia żaroodpornego  wrzucamy ziemniaki, mięsa, fasolkę i cebulę z czosnkiem. Pieprzymy wszystko, mieszamy i zalewamy sosem. Następnie obsypujemy całość startym żółtym serem i pieczemy w piekarniku rozgrzanym do 180 stopni około 40-50 minut.

Smacznego :)

Błyskawicznie, ciepło i zdrowo

Chyba nie doczekamy się tej wiosny. Już mnie dręczą wizje Wielkanocy w śnieżnych zaspach. Dlatego też, w zeszłym tygodniu, ugotowałam rozgrzewającą zupę. Nie mam ostatnio zbyt wiele czasu, więc przygotowała wersję błyskawiczną zupy kalafiorowej, ale naprawdę przepyszną! Boski Marian był bardzo ucieszony, gdy po powrocie z pracy czekał na niego gar ciepłej zupy. Współlokatorzy Boskiego – Robson i Paweł – również nie pogardzili tym daniem ;) Polecam wszystkim zmarzniętym – oby do wiosny!

SKŁADNIKI (1 gar zupy - około 6 porcji)

4 pałeczki kurczaka

Mrożonka z kalafiora (ja wybrałam firmy Hortex)

1 por

½ kg ziemniaków

½ szklanki śmietany 18%

1 łyżeczka mąki

Sól, pieprz, liście laurowe, ziele angielskie, ostra papryka

Opcjonalnie – koperek

Odrobina oliwy

Gotujemy na małym ogniu pałeczki kurczaka. Ściągamy szlam, dodajemy sól, liście laurowe, ziele angielskie i dalej gotujemy. Na patelni rozgrzewamy oliwę i szklimy pokrojony w talarki por. Dodajemy go do zupy, a także mrożony kalafior. Ziemniaki kroimy w kosteczkę i również dorzucamy do zupy. Czekamy, aż wszystko się zagotuje do miękkości, doprawiamy wedle uznania, a następnie zabielamy odrobiną mąki i śmietany. Gotujemy jeszcze około 15 minut. Można dodać posiekany koperek. Podajemy na ciepło. 

Smacznego! :)

Chleb pracą nabyty, bywa smaczny i syty

Ostatnio mam bardzo pracowity okres, ale nie potrafię w ogóle nie pichcić! To jedne z najprzyjemniejszych momentów mojego życia., nie mogę sobie tego zupełnie odmówić. A frazeologizm umieszczony w temacie odnosi się też do moich ostatnich poczynań kuchennych, czyli pieczenia chleba. Ponadto nieźle się człowiek napracuje zagniatając to ciasto, więc tytuł jeszcze bardziej trafny :) Poniżej prezentuje Wam chleb pszenny z siemieniem lnianym i ziarnami słonecznika. Przepis jest oparty na przepisie pani Agnieszki, koleżanki z pracy mojej mamy. Od niej też dostałam zaczyn, co zmusiło mnie do większej regularności w robieniu swojego pieczywa, za co ogromnie dziękuję! Polecam chlebek – ma chrupiącą skórkę i delikatny środek. Jest dobry nie tylko w dniu upieczenia. Boski Marian zajadał się, że aż tylko :)

SKŁADNIKI (na jedną dużą lub dwie mniejsze keksówki)

1 kg mąki pszennej + 1 szklanka mąki pszennej

1/5 kostki drożdży

½ szklanki siemienia lnianego

½ szklanki pestek dyni

3 łyżki prażonej cebuli

3 łyżeczki cukru

3 łyżeczki soli

3 łyżeczki mąki ziemniaczanej

3 szklanki wody (0,75 l) + 1 szklanka

Zaczyn

W misce mieszamy mąkę, siemię lnianie, ziarna słonecznika, prażoną cebulę, cukier, sól i mąkę ziemniaczaną. Dodajemy drożdże rozpuszczone w małej ilości wody. Do zaczynu dodajemy 1 szklankę wody i 1 szklankę mąki. Do miski dodajemy przygotowany tak zaczyn, resztę wody, mieszamy i zagniatamy (odkładamy do słoiczka 3 łyżki ciasta, do zrobienia zaczynu następnym razem – pozostawiamy na godzinę w temperaturze pokojowej, a następnie możemy przechowywać w lodówce około tygodnia). Przekładamy ciasto do brytfanki wysmarowanej olejem i zostawiamy na około godzinę, aż podwoi swoją objętość. Kolejno pieczemy około godziny w piekarniku nagrzanym do 200 stopni.

Smacznego! :)